ضیافت
رفقا،دعوتنامه ای ازطرف یه کریمی براهمه آدمهااومده،حتمابه دست شما هم رسیده،حتماشماهم به یه مهمونی بزرگ دعوت شدید.آره،دوستان ضیافه الله درپیش است،همه دارندبرارفتن به مهمونی آماده می شند.
اماهمانطورکه هرچیزی یه آدابی داره مهمونی رفتن هم آداب خاص خودش روداره.وقتی می خوایم به یه مهمونی بریم هرچی میزبان ازنظرشخصیتی بزرگترباشه بیشتر وقت می ذاریم وخودمون روبه بهترین وجه برارفتن به اون مهمونی آماده ه می کنیم.بهترین لباسامون روبرااون مهمونی می پوشیم ،ظاهرمون رومرتب می کنیم،چندبارتوآینه خودمون روچک می کنیم.حالاتصورکنیدبالاترین وبهترین شخصیت عالم ماهاروبه مهمونی دعوت کرده،چطورمی خوایم تواین مهمونی شرکت کنیم؟ازهمین الان که البته یه قدری هم دیره،بایدخودمون روآماده کنیم.تواین مهمونی بایدظاهروباطنمون روتمیزکنیم،بایدهمه آلودگیهای درونی وبیرونیمون روازخودمون دورکنیم،وقتی غسل شب اول ماه رمضون رومی کنیم،همراه باشستشوی بدن،روحمون روهم شستشوبدیم.آخه میزبانمون خودش زیباست وزیبایی روهم دوست داره.
همونطورکه تویه مهمونی بعضی مهموناپیش میزبان مقرب ترندومیزبان سعی می کنه توجه بیشتری به اونابکنه،این مهمونی هم یه سری مهمونای عام داره،یه سری مهمونای خاص.همه مون سرسفره عام می شینیم وازبرکات این سفره استفاده می کنیم ،اماچقدرخوب می شه که ازهمین الان هم خودمون روآماده کنیم وهم ازخودش بخوایم که ماروهم جزومهمونای خاص این ماه قراربده.به چه صفایی داره که آدم تصورکنه سرسفره ای افطار می کنه که امام زمونش هم سراون سفره افطارمی کنه.اون وقت صاحبخونه یه نظرخاصی هم بکنه ودل همه مونوببره.
پس بیایدازخودش بخوایم.چراکه:
تانگریدطفل کی نوشدلبن تانخنددابرکی رویدچمن
تاننالدطفلک حلوافروش بحربخشایش نمی آیدبه جوش
بیاییدتصمیم بگیریم این ماه رمضونمون باماه رمضونای سالهای قبل متفاوت باشه،بیاییدازاین فرصت براتقویت اراده مون استفاده بکنیم،همونطورکه اراده می کنیم ده ،دوازده ساعت لب به آب ونان نزنیم،گناهانی مثل غیبت وتهمت ودروغ و...که ترکش هم آسونترازچیزی نخوردنه،روکناربذاریم.
بیایید یه کمی توفضای ملکوتی موقع افطار،همون لحظه ای که ربنامی خونه وآدم یه نشاط درونی خاصی داره چیزهای بزرگ روهم ازخداطلب کنیم،خودخداروازخودش بخوایم.
بیاییدباافتتاح وابوحمزه ودعای سحر انس بیشتری بگیریم وشبی یه جمله ازاین دعاهای قشنگ روهم که شده باتوجه به معنیش زمزمه کنیم.
بیاییدفرصتی براخودمون تواین ماه اختصاص بدیم،آخه اونقدرمشغول بیرونیم که ازدرونمون غافل شدیم.وقتی نگاه می کنیم امام راحلمون بااون همه مشغله وحتی تواوج جنگ توماه رمضون ملاقاتاشون روقطع می کردندوبیشتربه خودشون توجه داشتند،پس ماهاچراغافل باشیم؟
هیچکی ازفرداش خبرنداره،شایداین آخرین مهلتییه که خدانصیبمون کرده.کاش بشه چنان استفاده کنیم که بعداحسرتشونخوریم.
خدایا،سفره مهمونیتا پهن کردی امامن به خاطرظاهروباطن آلودم روی نشستن سرسفره ای که زیباترین دوستات نشستندروندارم.خدایابه هموناقسم با نظررحمتت قلبموازاین هرجایی بودن نجات بده ومنولایق این مهمونی کن.آمین
|